Heimwee naar 2008 en twilight met meisjes van vijftig

Midnight Sun veroorzaakt heimwee naar 2008. En Twilight.

Het jaar was 2008, mijn dochter was 16 en we wachtten beiden in spanning op de uitgave van het laatste boek in de Twilight Saga: Breaking Dawn. Drie jaar lang waren we in de ban geweest van de boeken van Stephenie Meyer. We leefden mee met de avonturen van Bella Swan en de Cullen Familie en de mythes van de Quileutes. Met het verschijnen van Breaking Dawn kwam er voor ons een eind aan een tijdperk. Een beetje zoals gebeurde toen het laatste Harry Potter boek verscheen in 2007. En net als met Harry Potter and the Deathly Hallows bestelden we van Breaking Dawn twee exemplaren, zodat we niet op elkaar hoefden te wachten met lezen. Verder lezen “Midnight Sun veroorzaakt heimwee naar 2008. En Twilight.”

meisjes van vijftig houden van reizen

Een cruise boeken is het beste medicijn tegen de overgang!

Het is zonder meer waar. Een cruise boeken is niet voor iedereen weggelegd. Als jij het fijn vindt om met een tent en slaapzak op je rug kilometers te maken, je eigen eten te koken ’s avonds en als je het niet erg vindt om voor je naar bed gaat het zand – en een eventueel verdwaalde spin – uit je tent te vegen: vooral doen! Ik houd ook van actieve vakanties. Maar een keer in de zoveel tijd is niets zo lekker als volledig verwend te worden terwijl je vijf landen en acht havens aandoet. In veertien dagen. Er gaat echt niks boven wakker worden in opnieuw een nieuwe stad. Om een nieuwe plek te kunnen ontdekken. Verder lezen “Een cruise boeken is het beste medicijn tegen de overgang!”

Recensie: We’re all damaged door Matthew Norman

Ik houd van boeken. Het kan je niet ontgaan zijn, als je dit blog al langer volgt. Ik lees altijd in fases. Er zijn hele periodes dat ik alleen biografien lees. Of thrillers. Of alleen Fantasy. Scratch that… ik zal altijd tijd vinden voor Fantasy! Maar ik kan ook plots alle Jane Austens achter elkaar lezen. Gevolgd door Charlotte Brontë. Ik zit nu blijkbaar in een periode dat ik boeken lees waar ik vrolijk van word. Furiously Happy van Jenny “The Blogess” Lawson was er zo een. Net zoals You’re never weird on the Internet (almost) van Felicia Day. Niet voor alle boeken die ik lees schrijf ik echter een recensie. Het boek – of de schrijver – moet me echt geraakt hebben, positief of negatief. Matthew Norman deed dat al met zijn debuut novel. Verder lezen “Recensie: We’re all damaged door Matthew Norman”

Furiously Happy is een vrolijk boek. Over depressie.

Ik lees graag. En veel. Online, papier, boeken, blogs, tijdschriften. Mijn kindle is bijna overspannen. Ik kan met een gerust hart zeggen dat lezen een grote hobby is. Boeken, goed geschreven boeken, nemen je mee naar een andere wereld. Ze laten je kennis maken met personen die je anders nooit had leren kennen. Je leeft met ze mee, houdt van ze, hebt verdriet als ze sterven. – Dobby, anyone? – En heel soms kom je boeken tegen die je wereld veranderen. Verder lezen “Furiously Happy is een vrolijk boek. Over depressie.”

Recensie: Domestic Violets door Matthew Norman

Ik moet toegeven, ik begon in 2011 met tegenzin aan Domestic Violets van Matthew Norman. Ik had het ontvangen als een ARC van de American Bookstore in Amsterdam en zij publiceerden uiteindelijk ook de onderstaande review op hun blog in de review afdeling. Dit was in 2011. Maar ik heb begrepen dat Matthew Norman een tweede boek uit gaat brengen in 2016. We’re all Damaged. Yeah! Tijd dus om deze recensie af te stoffen en opnieuw te publiceren. In afwachting van zijn nieuwe boek. Meisjes, als je een prettig boek wilt lezen dat je aan het lachen krijgt én aan het huilen: lees Domestic Violets! Echt, je krijgt er geen spijt van! En ik heb gezocht, maar vooralsnog is het alleen verkrijgbaar in het Engels. Verder lezen “Recensie: Domestic Violets door Matthew Norman”

Voor mij geen Vijftig Tinten Grijs

Ik loop nu het risico heleboel lezers tegen me in het harnas te jagen. Maar ik wil toch een oprechte vraag stellen: wat is er zo goed aan Vijftig tinten Grijs? Kan iemand mij dat uitleggen? Begrijp me niet verkeerd: mijn vraag komt niet voort uit afgunst over het succes van E.L. James. Ik gun E.L. James alle succes. Het is niet E.L. James die ik wil begrijpen. Ik wil die mensen begrijpen die het boek gekocht hebben, waar komen die vandaan? Het hele boek was in 2010 al gratis te lezen op internet. Wij downloaden ons een gekte hier in Nederland. Aan films, software, boeken en muziek.

FunFact:De Nederlandse filmindustrie verliest jaarlijks minimaal 78,4 miljoen euro omzet als gevolg van het illegaal downloaden van films. Zegt Joop.

En dan ineens gaan wij, als Nederlander, betalen voor een boek. Dat gratis te lezen is was op internet. Een fanfiction notabene! Hoe komt dat? Verder lezen “Voor mij geen Vijftig Tinten Grijs”

Mijn held, Felicia Day

Felicia Wie? Nou, die actrice/schrijfster/regisseuse/producer die er nog steeds uitziet als een meisje van 16.
En nee, ze is niet mijn held OMDAT ze er nog steeds uitziet als een meisje van 16. Felicia Day is mijn held omdat ze doet wat ze leuk vindt. En daarmee succes heeft. Een creatieve alleskunner dus. Of het nu een (bij)rolletje in Buffy the Vampire Slayer is of een hoofdrol in Dr. Horrible Sing Along Blog. Of dat ze een internet serie schrijft, produceert en regisseert. (Kijk vooral naar de Guild!).

Echt ALLES wat ze aanpakt is een succes. Of maakt haar in ieder geval wat ze zelf noemt “situational famous”, beroemd bij een grote groep Nerds en Geeks. Maar dat het allemaal nog niet zo makkelijk is, laat ze weten met haar nieuwste project: een boek. Een biografie nog wel, heuse memoires. En dat voor iemand die nog een aantal jaar moet wachten voor ze zich een Meisje van Vijftig mag noemen! Verder lezen “Mijn held, Felicia Day”