De tranen stromen over mijn wangen. Verschrikt kijkt mijn man me aan : “Wat is er in vredesnaam aan de hand?”. Door mijn tranen zie ik zijn vertwijfeling omslaan in begrip: “De hormonen?”. Hormonale depressie is een raar ding. Tot nog toe valt de overgang me lichamelijk best mee. Misschien zit ik nog aan het begin, maar ik heb nog weinig last van nacht zweten. Opvliegers heb ik nog niet echt overmatig. Mijn gewicht blijft redelijk op niveau. Mijn hartkloppingen heb ik inmiddels onder controle met ademhalingsoefeningen. Laat ik hopen dat dát zo blijft. Lichamelijk heb ik vooralsnog weinig te klagen. Het mentale deel is een ander verhaal. De donkere buien die me elke keer toch weer overvallen, zo vlak voor de menstruatie, die blijven moeilijk hanteerbaar.
Verder lezen “Overgang en hormonale depressie”
