Vrouwencirkel: een retraite vol avonturen
Sinds mijn partner is overleden ben ik zoekende. Ik ben mijn anker kwijt en laat me meedrijven door wat op mijn pad komt. Ik denk er niet over na, rationaliseer niet, ik doe. Als het goed voelt dan pak ik het met beide handen aan. Dus sta ik soms héél vroeg op om met een groep gelijkgestemden een uur te mediteren, heb ik de afgelopen zes maanden twee marathons en twee halve marathons gerend, ben ik een lang weekend in mijn uppie op pad geweest in Sneek en heb ik diverse korte cursussen gevolgd. Toen ik lucht kreeg van een door Vrouwencirkel geheel verzorgd weekend zeilen, wadlopen, kletsen, dansen, opstellingen en mediteren, maakte mijn hart een sprongetje.
Velen kennen Janneke Poort als de digitale gangmaker van Sportrusten en 5 Kilo Kwijt. En nu zijn daar haar retraites van Vrouwencirkel. Het enthousiasme en de energie van Janneke zijn niet makkelijk te evenaren en als iemand de kracht heeft om een weekend als dit tot een succes te maken, is zij het wel. Van opstellingen of vrouwencirkels had ik nog nooit gehoord. Het enige dat ík hoorde was zeilen, dansen, wadlopen. Die woorden vertaalden direct naar water, zee, lucht. Het hartensprongetje was overtuigend genoeg, dus de boeking bij vrouwencirkel.nl was snel geregeld.
Zeilen, dansen, wadlopen: mijn hart maakt een sprongetje
Je kunt jaren iets wegstoppen, maar dan gebeurt er iets, je ruikt een geur of hoort een geluid, en in een flits ben je weer dat 16 jarige meisje. Als iemand me twee weken geleden vroeg, maar kún je eigenlijk wel zeilen was mijn antwoord steevast: “Nee, ik heb nog nooit gezeild.” Ik kan kanoën, zwemmen, waterskiën, windsurfen, duiken, maar zeilen? Nee. Nooit gedaan. Het is heel vreemd hoe het brein werkt.
Het was liefde op het eerste gezicht
Want toen kwam ons thuis voor de komende twee dagen in beeld: het was liefde op het eerste gezicht. De Ambulant, een klipper uit 1904, bracht me terug naar de jaren ’80. Plotsklaps was ik weer dat tienermeisje dat een zomer met een vriendinnetje mee mocht zeilen op de tjalk van haar familie. Ik herinnerde me hoe machtig het voelde om deel uit te mogen maken van die zeiltocht, om de wind in de zeilen te voelen, de vrijheid. Het was met hetzelfde ontzag voor die tjalk van toen, dat ik die eerste stap aan boord van de Ambulant zette.
Eén schip, 9 onbekenden, 9 verhalen, 9 (di)eetwensen
Eén schip, 9 onbekenden, 9 verhalen, 9 (di)eetwensen. Het is nogal een opgave. Onder coachende leiding van Janneke hebben we gehuild, gelachen, gedanst, op het wad gelopen, elkaar ondersteund, gezwommen. Maar ook zeilen gehesen, onze spierballen laten zien en ouderwets gebikkeld. Ondertussen kookte Janneke er lustig op los en zette ze ons overheerlijke, gezonde, maaltijden voor.
Het is knap hoe Janneke in heel korte tijd, voor 9 vrouwen, die niet met elkaar bekend zijn en allemaal een eigen verhaal hebben, een veilige omgeving weet te creëren, waarin iedereen zich bloot durft te geven. Het hele weekend was er ruimte om angsten te doorgronden en te overwinnen, om verdriet en onzekerheden te delen en te helen, met jezelf en anderen in gesprek te gaan en vooral om jezelf te zijn. Op geen enkel moment werd er druk gelegd op delen. Er was tijd om je terug te trekken, een boek te lezen, sterren te kijken, te schrijven. In 48 uur heb ik 8 prachtige vrouwen leren kennen, verhalen gehoord die me raakten, gezwommen bij zonderondergang, kokkels gegeten die we zelf bij elkaar hebben geraapt, zeehonden gespot en me vrij gevoeld.
Het helen zal nog wel even duren
Het avontuur is een week geleden, maar ik ben nog steeds aan het dobberen. Het helen zal nog wel even duren. Ik verwacht dat niet in een weekend gedaan te hebben. Maar aan boord van dat schip en met dank aan Janneke en al die mooie vrouwen, heb ik mijn liefde voor het water terug gevonden. Ik hoef niet bang te zijn om me mee te laten drijven door de stroming. Ik vind vanzelf wel weer de grond onder mijn voeten.
Zie je zo’n avontuur met Janneke ook wel zitten? Je kunt haar het beste bereiken via Instagram of email: janneke@vrouwencirkel.nl.
