Ik heb HPV. Krijg ik nu baarmoederhalskanker?
Een keer in de vijf jaar moeten we er allemaal aan geloven. In ons eigen belang. Persoonlijk ben ik een groot voorstander van een hogere frequentie. Ik bedoel maar, er kan veel gebeuren in vijf jaar in een vrouwenlichaam. Pilgebruik, zwangerschappen, spiraaltjes, hormonale veranderingen. Het heeft allemaal invloed op ons lichaam. Daarom is het zo belangrijk dat we ons met regelmaat laten testen op baarmoederhalskanker. Door middel van een uitstrijkje. Want ook bij baarmoederhalskanker geldt: hoe eerder je erbij bent, des te beter is het te behandelen.
FunFact: Per jaar wordt bij ongeveer 600 tot 700 vrouwen baarmoederhalskanker geconstateerd. Ieder jaar overlijden 300 vrouwen aan deze ziekte. Behandeling heeft een goede kans van slagen als de kanker zich nog in een voorstadium bevindt.
Bron: HPV Zelfafname
Dit keer viel mijn lustrum uitnodiging op de mat met een speciaal verzoek: of ik mee wilde doen aan de Improve studie. Tijdens deze studie, uitgevoerd door VUmc ziekenhuis, het Erasmus MC ziekenhuis en het Radboudumc ziekenhuis, wordt gekeken of een zelfafnametest voor thuis het uitstrijkje bij de huisarts kan vervangen. Als je mee wilt doen, bepaalt een loting of je een zelfafnametest thuis gestuurd krijgt of dat je alsnog naar de huisarts mag voor een uitstrijkje.
Veel vrouwen hebben een hekel aan het maken van een uitstrijkje en doen daarom niet mee aan het vijf jaarlijkse onderzoek. Ik begrijp dat niet zo: je gaat liggen, legt de benen in de beugels en de huisarts of gynaecoloog maakt een uitstrijkje. Het doet geen pijn, het is niet vervelend, het komt allemaal ten goede aan je eigen gezondheid. Wat is daar zo erg aan? Een mammografie is vervelender. De verwachting is dat meer vrouwen meedoen aan het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker, als ze het uitstrijkje bij zichzelf kunnen afnemen. Vandaar deze Improve studie.
Van iedere 100 vrouwen in Nederland raken er 80 eens in hun leven besmet met HPV. Meestal ruimt ons afweersysteem dit virus zelf weer op.
Bron: RIVM
Maar er is meer! Stel je nu eens voor dat ze al zover zijn in de medische wetenschap dat we met hetzelfde uitstrijkje kunnen bepalen of we kans maken op baarmoederhalskanker. Niet of we baarmoederhalskanker hebben en in welk stadium het verkeert, maar of ons lichaam in de toekomst baarmoederhalskanker zal ontwikkelen. Stel je voor dat we dat nu al kunnen weten? Dat zou toch geweldig zijn? Is dat dan niet voldoende reden om mee te doen aan het bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker?
Vanaf 2017 wordt het uitstrijkje getest op de aanwezigheid van HPV. Hierdoor weet je in een veel vroeger stadium of je kans maakt om baarmoederhalskanker te ontwikkelen.
Ik heb een nieuwtje voor je: dat kán al! De heren en dames doktoren zijn al zover. Vanaf 2017 wordt het uitstrijkje getest op de aanwezigheid van HPV. Het virus dat aangeeft of baarmoederhalskanker zich kan ontwikkelen in de komende jaren. HPV staat voor humaan papillomavirus. Pas als er HPV aangetoond is, wordt gekeken of er afwijkende cellen zijn. Er kan dus veel eerder worden ingegrepen, mocht er reden voor zijn. Toen ik besloot om mee te doen aan de Improve studie, wist ik dat ik tevens onderzocht zou worden op de aanwezigheid van HPV. Loting bepaalde dat ik alsnog naar de huisarts moest voor een uitstrijkje. En wat blijkt: ik heb HPV.
Geen HPV in een uitstrijkje geeft meer zekerheid dat er binnen 10-15 jaar geen baarmoederhalskanker ontstaat. Bij mij is echter wel HPV aangetroffen. Krijg ik nu baarmoederhalskanker?
Grote vraag: wat nu? Krijg ik nu ook baarmoederhalskanker? Is er reden voor paniek? Nee natuurlijk! 80% van de vrouwen wordt ooit in hun leven geïnfecteerd met HPV. Nog een klein feitje: ons afweersysteem ruimt in de meeste gevallen HPV vanzelf op. De aanwezigheid van HPV kan betekenen dat je kans hebt op het voorstadium van baarmoederhalskanker. Maar ook dat het 10 tot 15 jaar kan duren voor dat voorstadium zich aanmeldt.
Oftewel: als HPV bij jou is aangetroffen, en er zijn geen afwijkende cellen gevonden in je uitstrijkje, betekent dit dat je gezond bent. Wel wordt er dan na 6 maanden gekeken of het virus nog steeds in je lichaam zit. Er is alleen noodzaak voor verder onderzoek als het virus niet zelf uit het lichaam verdwijnt na zes maanden. HPV betekent dus niet meer of minder dat de controle wat strenger wordt. Ik zie dit als een grote vooruitgang.
De betrouwbaarheid van de zelfafnametest moet wel vastgesteld worden. Als HPV bij je wordt aangetroffen, ga je alsnog op voor de andere test. Dus als je bij de huisarts bent geweest, krijg je de zelfafnametest toegestuurd. En als middels de zelfafnametest HPV is vastgesteld, ga je alsnog naar de huisarts voor een tweede controle.
Omdat HPV wel werd aangetroffen bij mij, kreeg ik alsnog de zelfafnametest thuisgestuurd. Immers: de twee testen -huisartsafname tegenover zelfafname- moeten nog wel vergeleken worden. Hoe weten we anders of de zelfafnametest net zo betrouwbaar is? Als de betrouwbaarheid van de zelfafnametest net zo goed is als die van de test bij de huisarts, betekent dit dat ik volgende keer gewoon thuis een uitstrijkje kan maken.
De brochure die in het pakket meegeleverd werd, beschreef heel duidelijk, stap voor stap wat ik moest doen. En meisjes, het is niet moeilijker dan een tampon gebruiken. Okay, een tampon voor de eerste keer gebruiken. Met de zenuwen in je buik, omdat je bang bent dat je het verkeerd doet of dat het pijn doet (echt, je voelt er niks van!). Maar het is een stuk makkelijker dan een afspraak maken bij de huisarts of gynaecoloog. Dit doe je gewoon thuis, op de tijd dat het jou het beste uitkomt, in je eigen vertrouwde omgeving. De kans bestaat dus, en eigenlijk is dat ook het doel van de zelfafnametest, dat in de toekomst meer vrouwen deelnemen aan het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker. En dat is positief. Het betekent dat de doktoren in de toekomst dusdanig tijdig kunnen ingrijpen dat het aantal vrouwen dat overlijdt aan baarmoederhalskanker, drastisch kan verminderen.
Conclusie
Ik ben blij dat ik heb meegedaan aan deze studie. Ik heb kunnen ervaren hoe ontzettend makkelijk het is om een uitstrijkje bij jezelf te maken. Over zes maanden krijg ik opnieuw een test, om te kijken of HPV nog steeds aanwezig is. Als ik gekozen had voor de traditionele versie van het uitstrijkje, dan was ik pas over 5 jaar weer getest, omdat ik geen celafwijkingen had. En wie weet wat er in die tijd zich in mijn lichaam had afgespeeld. Ik wenste voor een hogere frequentie van het uitstrijkje. Ik krijg mijn zin. Alhoewel om een heel andere reden dan ik had voorzien.
Reacties
Hmm, uitstrijkjes bij de huisarts doen bij mij altijd pijn, kleine eendenbek helpt niet eens. Nooit durven vragen waarom ik pijn lijd terwijl ik wel over de pijn klaagde en geen respons kreeg van artsen, daarom duurde het een dikke kwartier voordat ze klaar waren. Enig idee?
Tampon gebruik ik niet, altijd maandverband, dus zo’n hulpmiddel voor HPV, waar ik wel blij mee zou zijn, zou misschien pijnlijk zijn, waarbij ik Here zijt Jezus zou roepen van de pijn, aangezien ik al last heb van de eendenbek en uitstrijkje.
En kun je HPV alleen krijgen door sex of erfelijkheid of zit HPV in ons en wordt dit actief gemaakt door een onverklaarbare reden?
Heb namelijk van een lieve dame vernomen dat haar zoon is gestorven aan longkanker terwijl die nooit gerookt heeft en de arts haar uitlegde dat iedereen van ons de kankergen/cel met zich meedragen en dit bij de 1 wel actief wordt en bij een ander niet. Maar de arts kon ook niet verklaren waarom dit zo afspeelt in het lichaam, daarin zijn ze in de medische wereld nog niet zo ver in.
Dan zou een zelfafnametest voor jou wel eens de oplossing kunnen zijn! Komt geen eendebek bij kijken. En ook dat weee gevoel dat ik wel heb bij de huisarts (je weet wel, dat aantippen), had ik niet bij de thuistest.
Het kan soms zijn dat de baarmoedermond gedraaid ligt, waardoor ze moeilijker bij de baarmoedermond kunnen komen. Wel vreemd dat de arts dit niet communiceert. Ik zal nooit de gynaecoloog vergeten (man natuurlijk, hoe kan het ook anders!) die tegen mij zei: “Ik trek even uw baarmoedermond recht hoor.” Boskabouter! Ik kon hem wel in zijn paddestoel terugsschoppen! Wat een idioot. Helaas zitten die er ook tussen en je zal het ongeluk maar hebben als vrouw zijnde! Vanaf die tijd, vertrouw ik mezelf toe aan de huisarts.
HPV is inderdaad seksueel overdraagbaar, maar hoort gek genoeg níet tot de welbekende SOA’s. En een condoom biedt geen bescherming, omdat het ook via huid en slijmvliezen overgedragen kan worden. Omdat het lichaam het zelf opruimt, valt het niet in de groep SOA’s.
Oe jeetje wat een verhaal zeg. Ik zeg je eerlijk dat ik het best een heel gedoe zou vinden om bij mezelf dat uitstrijkje te doen maar als jij zegt dat het heel makkelijk is geloof ik je natuurlijk.
Maar als ik het dus goed begrijp is het feit dat als je bij het uitstrijkje bij de huisarts een goede uitslag hebt (geen afwijkende cellen gevonden) nog geen garantie hebt dat het echt, echt oké is. Immers kan er zich in die 5 jaar dan toch iets ontwikkelen. Wat natuurlijk sowieso zou kunnen maar je waant je dus eigenlijk schijnveilig?
Zo zie ik het wel. Sommigen doctoren zijn van mening dat onderzoeken op HPV juist paniek veroorzaakt zijn dus weer voorstander van het ouderwetse uitstrijkje. Ik persoonlijk vind het fijn om te weten waar ik aan toe ben, zodat de controle frequenter is. Want inderdaad: wat gebeurt in die vijf jaar?