Ik zit met een dilemma. En wellicht dat een ander meisje van vijftig mij kan helpen. Laten we, voor ik van start ga, één ding op deze plek vaststellen: ik ben géén fan van Madonna. De reden is eenvoudig: ik ben van mening dat ze niet kan zingen. Voor mij staat Madonna voor het ultieme voorbeeld hoe een talentloos persoon veel kan bereiken door keihard te werken en de tijdsgeest feilloos aan te voelen. Madonna staat voor mij gelijk aan E.L. James, maar dan op muziekgebied zeg maar.
Maar dat hoeft geen probleem te zijn. Tenslotte is luisteren naar muziek, net als het lezen van boeken, een keuze. Ik hóef geen cd’s te kopen. Of concertkaarten. Er is niks dat mij verplicht om geld uit te geven aan Madonna. En als miljoenen dat wel doen is dat hun goed recht. Ik schrijf dit ook niet om anderen te overtuigen dat ze een slechte smaak hebben. Want in de ogen van de fan heb ik een slechte smaak.
Funfact: Madonna is met 350 miljoen albums de best verkochte vrouwelijke artiest.
Nee, waar ik heel veel moeite mee heb, is dat het in sommige pers normaal lijkt te zijn om Madonna neer te halen. Denigrerend te schrijven over haar. Niet vanwege de kwaliteit van haar muziek, wat in mijn ogen de enige reden zou mogen zijn, maar vanwege haar kledingkeuze. Vanwege het feit dat ze paaldanst. Of een hotpants draagt. Ze mag niet erotisch dansen. Of met jongere jongens flirten. Maar wat voor dubbele moraal is dat?
Wees nou eerlijk: we willen toch allemaal het liefste geld verdienen met wat we leuk vinden om te doen. En nog een lichaam hebben alsof we twintig zijn. En geadoreerd worden door twintigplussers. En de vrouw die dit voor elkaar krijgt, die letterlijk multi miljonair wordt met haar vak, keihard werkt om haar lichaam in vorm te houden en een minnaar heeft die dertig jaar jonger is, juist deze vrouw wordt uitgehoond als ze ten val komt.
Is dat jaloezie, die reactie? De enige juiste reactie op dit uitlachen kwam van J.K. Rowling via Twitter:
Inderdaad, en dat is nou net de vraag die wij vrouwen ons zelf moeten stellen: waarom staan we toe dat een Madonna uitgelachen wordt?
Zijn we jaloers? Omdat we zelf te lui zijn om de trainingsuren er in te stoppen om ons lichaam in vorm te houden? Of omdat we die personal trainer niet kunnen betalen die Madonna ongetwijfeld coacht. Of is het omdat we ons dagelijks naar een baan slepen die we eigenlijk niet leuk vinden? Of omdat we die voetballiefhebbende, uitbuikende vijftiger stiekem in zouden willen ruilen voor een minnaar van 20+?
Nee, ik ben geen fan van Madonna, maar toch ben ik van mening, dat eigenlijk ALLE vrouwen van boven de 40 Madonna als idool zouden moeten hebben. Niet vanwege haar zangtalenten, maar vanwege haar levenshouding.
TL;DR: Madonna is het vrouwelijk equivalent van Hugh Hefner. Zij moet er alleen harder voor werken.