Het lijkt wel of het met het ouder worden steeds belangrijker wordt: comfort. Liep ik vroeger rustig op stiletto’s de Albert Cuyp markt over – een keer of drie -, tegenwoordig kun je me vinden op Toms en Palladiums. Geen blaren, geen pijnlijke voeten of vermoeide benen. Geen wie mooi wil zijn moet pijn lijden. Comfort gaat boven alles.
Van vrijstaand naar appartement
Daar hoort ook een kleinere woning bij, het liefst gelijkvloers. En dat is gelukt. Sinds de kinderen het huis uit zijn, wonen we in een appartement, in een rustige wijk, en – niet onbelangrijk als je ouder wordt – met lift! Nadeel is dat je van groot naar klein gaat en niet geheel alles past. Nieuwe meubelen dus. Maar het is met een nieuw interieur als met de schoenen: als het maar comfortabel is. Dat betekent dat de bank in de huiskamer een LOUNGE bank moet zijn. Zo eentje waar je in neerploft en waar je eigenlijk niet meer uit op wilt staan. Het was lang zoeken, want waar mijn wederhelft al snel genoegen neemt met mooi, vond ik het belangrijker dat we na een avondje Orange is the New Black – nog één aflevering dan- zonder pijn in de kont op konden staan. Maar het is gelukt. We hebben DE bank gevonden. Bij Sissy-Boy. Wil je hem zien?
Daar kun je nog eens een avondje tv in kijken. Maar ja, had ik al verteld dat we kleiner zijn gaan wonen? Zo kan het dus gebeuren dat de jongens van het transport op dag van afleveren met twee helften beneden in de hal staan. Ze passen niet in de lift en ze gaan niet door het trapportaal. Hoe kan dát dan? Ik zweer bij hoog en laag: ik heb hele Ikea pakketten via het trapportaal naar boven gebracht (vier hoog, ik krijg nog spierpijn als ik eraan denk!), maar de jongens zijn onvermurwbaar: ze zouden wel willen, maar het past niet.
Ruimtelijk inzicht
Dit hadden we niet voorzien. We wisten wel dat ons ruimtelijk inzicht zich nog niet geheel had aangepast aan de nieuwe woning en dat dus de kans bestond dat een iets te grote bank in onze huiskamer zou komen te staan. Maar we hadden er nooit op gerekend dat de bank zo groot zou zijn dat hij niet naar boven zou kunnen. De jongens van de transport trotseerden met verve de woede aanval van mijn ega en stelden voor om een lift te huren.
De Lift Assistent
Natuurlijk bracht google de oplossing: De Liftassistent. Eén telefoontje naar het 06-nummer op de website en binnen 20 minuten stond een lift voor de deur die onze bank naar boven zou brengen. Ongelooflijk wat een service! En wat een geduld hebben de jongens van het transport opgebracht. Ik kreeg een paniekaanval toen ik de bank een halve meter onder het raam zag stoppen. Weet je wel hoeveel een halve meter is op zo’n hoogte? Wat als de bank kiepert en vier verdiepingen naar beneden kukelt. Op de aangepaste auto van de buurvrouw? Of nog erger: een van de jongens uit het raam valt. Maar ervaren en onverschrokken tilden de jongens van transport de bank zonder mankeren naar binnen. Alsof ze het elke dag doen.
Comfort. Je moet er wat voor over hebben! Maar als alle stress voorbij is, is het bijzonder lekker om weg te zakken in een bank. Eentje waarbij je je een weg naar vrijheid moet vechten, als je op wilt staan. En die hebben we nu. Is hij te groot? Jazeker! Maakt dat wat uit? Nee! Het is net als met de Stiletto’s en de Toms: comfortabel komt op de eerste plaats, mooi op de tweede.
TL;DR: Van groot naar klein verhuizen heeft voordelen (minder schoonmaken, minder traplopen, overzichtelijker, minder troep), maar vraagt aanpassing van ruimtelijk inzicht, anders eindig je met te grote meubelen in een te klein huis.
Wat een goede post!