Rouw en meisjes van vijftig

Rouwen, hoe doe je dat?

Er rolt een traan over mijn wang. Met kalme stem legt Mary Frances O’Connor uit hoe de hersenen tijd nodig hebben om te her-programmeren. De schrijfster maakt duidelijk hoe lastig het is voor mijn hersenen om te begrijpen dat de wereld anders in elkaar steekt, nu mijn man overleden is.

Verder lezen “Rouwen, hoe doe je dat?”
Heimwee naar 2008 en twilight met meisjes van vijftig

Midnight Sun veroorzaakt heimwee naar 2008. En Twilight.

Het jaar was 2008, mijn dochter was 16 en we wachtten beiden in spanning op de uitgave van het laatste boek in de Twilight Saga: Breaking Dawn. Drie jaar lang waren we in de ban geweest van de boeken van Stephenie Meyer. We leefden mee met de avonturen van Bella Swan en de Cullen Familie en de mythes van de Quileutes. Met het verschijnen van Breaking Dawn kwam er voor ons een eind aan een tijdperk. Een beetje zoals gebeurde toen het laatste Harry Potter boek verscheen in 2007. En net als met Harry Potter and the Deathly Hallows bestelden we van Breaking Dawn twee exemplaren, zodat we niet op elkaar hoefden te wachten met lezen. Verder lezen “Midnight Sun veroorzaakt heimwee naar 2008. En Twilight.”

Meisjes van vijftig hebben een kort lontje

Hoe is het met….. Emile Ratelband

Quarantaine tijd komt bij mij neer op een liefdesverhouding met mijn ijskast, heimwee televisie en veel tijd op de computer. Voor ik het weet zit ik naar oude Kopspijkers afleveringen te kijken  en komen personages voorbij, waarvan je denkt, “Sjee, leeft die nog?” Karakters waarvan de huidige generatie teenagers zegt: “Wie?”.  Na een persiflage van Paul Groot op Emile Ratelband, die me een onbedaarlijke lachbui bezorgt, vraag ik me meteen af hoe het is met de zelfbenoemde positiviteits goeroe. En dus neem ik een duik in de digitale archieven. Want op vraag 1 volgt al snel vraag 2 en voor ik het weet ben ik verzonken in de spelonken van het internet. Dat gaat ongeveer zo: Verder lezen “Hoe is het met….. Emile Ratelband”

Recensie: We’re all damaged door Matthew Norman

Ik houd van boeken. Het kan je niet ontgaan zijn, als je dit blog al langer volgt. Ik lees altijd in fases. Er zijn hele periodes dat ik alleen biografien lees. Of thrillers. Of alleen Fantasy. Scratch that… ik zal altijd tijd vinden voor Fantasy! Maar ik kan ook plots alle Jane Austens achter elkaar lezen. Gevolgd door Charlotte Brontë. Ik zit nu blijkbaar in een periode dat ik boeken lees waar ik vrolijk van word. Furiously Happy van Jenny “The Blogess” Lawson was er zo een. Net zoals You’re never weird on the Internet (almost) van Felicia Day. Niet voor alle boeken die ik lees schrijf ik echter een recensie. Het boek – of de schrijver – moet me echt geraakt hebben, positief of negatief. Matthew Norman deed dat al met zijn debuut novel. Verder lezen “Recensie: We’re all damaged door Matthew Norman”

Furiously Happy is een vrolijk boek. Over depressie.

Ik lees graag. En veel. Online, papier, boeken, blogs, tijdschriften. Mijn kindle is bijna overspannen. Ik kan met een gerust hart zeggen dat lezen een grote hobby is. Boeken, goed geschreven boeken, nemen je mee naar een andere wereld. Ze laten je kennis maken met personen die je anders nooit had leren kennen. Je leeft met ze mee, houdt van ze, hebt verdriet als ze sterven. – Dobby, anyone? – En heel soms kom je boeken tegen die je wereld veranderen. Verder lezen “Furiously Happy is een vrolijk boek. Over depressie.”

Sons of Anarchy

Sons of Anarchy leert me los te gaan als Gemma

Soms heb je van die dagen, dan wil je alleen nog maar losgaan. Zoals Gemma deed in seizoen 1 van Sons of Anarchy. Ik bedoel, op sommige dagen lijkt het of echt álles tegenzit. Ik heb het niet over je een beetje verslapen en er vervolgens achter komen dat je band lek is. Het gaat verder. Net op het moment dat je onder de markies bij kantoor loopt, komt er een plens water afrollen. Recht in je nek. Terwijl je aan het bellen bent. Met je nieuwe mobieltje. En als dan de stagiaire op werk ook nog eens dezelfde jurk als jij aanhebt, alleen twee maten kleiner? En minder doorweekt natuurlijk. Tja…..dan voel ik me écht geen Bridget Jones, hoor! Nee, dit zijn de dagen dat mijn inner-Gemma wil ontsnappen. Verder lezen “Sons of Anarchy leert me los te gaan als Gemma”

Recensie: Domestic Violets door Matthew Norman

Ik moet toegeven, ik begon in 2011 met tegenzin aan Domestic Violets van Matthew Norman. Ik had het ontvangen als een ARC van de American Bookstore in Amsterdam en zij publiceerden uiteindelijk ook de onderstaande review op hun blog in de review afdeling. Dit was in 2011. Maar ik heb begrepen dat Matthew Norman een tweede boek uit gaat brengen in 2016. We’re all Damaged. Yeah! Tijd dus om deze recensie af te stoffen en opnieuw te publiceren. In afwachting van zijn nieuwe boek. Meisjes, als je een prettig boek wilt lezen dat je aan het lachen krijgt én aan het huilen: lees Domestic Violets! Echt, je krijgt er geen spijt van! En ik heb gezocht, maar vooralsnog is het alleen verkrijgbaar in het Engels. Verder lezen “Recensie: Domestic Violets door Matthew Norman”

Meisjes van vijftig haten Benno Larue nachtmerrie

Benno Larue bezorgt me nachtmerries

Ik heb een ernstige vergissing begaan vanavond. En dat was een foutje dat me mijn nachtrust zal kosten. Ik had het allemaal kunnen voorkomen natuurlijk. Het was voldoende geweest als ik gewoon had doorgezapt. Een boek had gepakt. Of mijn oorspronkelijke plan had gevolgd om The Witcher 3 te spelen. Verder lezen “Benno Larue bezorgt me nachtmerries”

Supernatural en Arrow panel comic con 2014

En wéér geen Comic Con dit jaar

Voor wie een beetje bekend is met mijn liefhebberijen, weet dat afgelopen weekend een héél belangrijk weekend was. Het weekend waar de planning voor de rest van het jaar van afhangt. Zal het dit jaar lukken of niet? Kunnen we onze vakantieplannen maken? Vluchten boeken? Hotels checken? Want afgelopen weekend, op zaterdag 20 februari 2016 om precies te zijn, was het de laatste kans om tickets te pakken te krijgen voor Comic Con San Diego 2016. Verder lezen “En wéér geen Comic Con dit jaar”

Lady Gaga eert David Bowie

Lady Gaga’s perfecte eerbetoon aan David Bowie

De 58e Grammy Awards zijn vannacht uitgereikt. En sorry, maar ik heb nog geen moment gekeken naar wie wat gewonnen heeft. Eigenlijk interesseerde het me niet echt. Ik wist niet eens wie er op zou treden. Als je wilt weten wie een Grammy heeft gewonnen kun je het beste een kijkje nemen op de Grammy Site. Nee, in dit geval ben ik compleet weggeblazen door Lady Gaga, die stomtoevallig voorbijkwam in mijn Twitterfeed. Opnieuw! Verder lezen “Lady Gaga’s perfecte eerbetoon aan David Bowie”

Superbowl Lady Gaga volkslied

Spectaculaire Superbowl met Coldplay, Beyoncé, Bruno Mars

Het was een kort nachtje en ik zit de slaap nog uit mijn ogen te wrijven, maar het was de moeite waard! Het begon met Lady Gaga die de Superbowl opende met een fantastische Star spangled banner die tranen in de ogen bracht bij menig kijker. Ik hield het niet droog toen de regisseur ook nog eens de soldaten liet zien, die op dit moment in Afghanistan dienst doen. In een uitverkocht Levi stadium in Santa Clara (California) was het vervolgens tijd voor de Denver Bronco’s om tegen de Carolina Panthers te strijden. Maar als je denkt dat je tijdens de Superbowl gedurende de pauze naar het toilet kunt gaan, dan vergis je je. De rust van de Superbowl is niet – ik herhaal: NIET- het moment om naar het toilet te gaan. Al helemaal niet als de NFL heeft aangekondigd om van de 50e Superbowl een jubileumfeestje te maken. Dat is gelukt. In een 13 minuten durend live concert, komen Coldplay, Mark Ronson en Bruno Mars én Beyoncé voorbij. Kenners noemen het de beste halftime show EVER. Ik houd mijn mond verder. Kijk en geniet:


SB50HTS door YardieGoals

Nummers die voorbij komen:
Coldplay: “Viva La Vida”
Coldplay: “Paradise”
Coldplay: “Adventure of a Lifetime”
Mark Ronson and Bruno Mars: “Uptown Funk”
Beyoncé: “Formation”
Coldplay: “Clocks”/”Fix You”/”Up&Up”

Superbowl Lady Gaga volkslied

Lady Gaga opent de 50e Superbowl

Het blijft een feest die Superbowl Sunday. Begrijp me goed: ik heb totaal geen verstand van American Football. Ik moest voor dit stukje zelfs even opzoeken wie de teams zijn dit jaar (sorry, fans!). Maar elke keer zo half januari begint weer die spanning: wie gaat de Superbowl openen met het volkslied? Welke artiesten mogen de halftime verzorgen? En welke reclames stelen de show? Voor de opening viel dit jaar de eer van het volkslied toe aan niemand minder dan Lady Gaga.  Verder lezen “Lady Gaga opent de 50e Superbowl”

De borsten van Susan Sarandon nemen Twitter bij storm

Borsten overspoelen Twitter met dank aan Susan Sarandon

Ze speelde in 89 films en 37 televisie series, stond op Broadway en is een gevierd activiste. Sinds 1999 is ze ambassadeur voor Unicef. En sinds deze week nemen haar borsten Twitter bij storm. Susan Sarandon mag zich op 69 jarige leeftijd, de held van Twitter noemen. Ze is het Meisje der meisjes met borsten die een eigen hashtag kregen: #CleavageGate. Degene die deze borstenstorm ontketende was presentator Piers Morgan. Hij noemde Susan Sarandon goedkoop vanwege haar kledingkeuze tijdens de Sag Awards. Toegegeven, de actrice liet heel veel borst zien. Maar niemand kan ontkennen dat het smaakvol was. Kijk mee en oordeel zelf. Verder lezen “Borsten overspoelen Twitter met dank aan Susan Sarandon”

25 vragen aan een blogger

Het 25 vragen Tag spel voor bloggers

25 vragen aan meisjes van vijftigAls blogger leer je al snel heel veel. Dingen waar je helemaal niet van wist dat je het moest leren. Schrijven is de meest voor de hand liggende, maar ook over het gebruik van beeldmateriaal. En over SEO en php. En wanneer je lezers nou online zijn. En moet je nu ook verplicht aan de social media? Maar het allerleukste aan bloggen -naast het creatieve proces-, is toch wel de blog community. Je leert in heel korte tijd veel mensen kennen die allemaal op hun eigen terrein inspirerend bezig zijn. Of het nu een beauty blog is of een blog van een vrouw die de ziekte van Lyme heeft. En elke blogger is weer goed in iets anders en ook bereid om die kennis te delen. Verder lezen “Het 25 vragen Tag spel voor bloggers”

Netflix Making A Murderer spoileralert

Making a Murderer: Verontrustende documentaire

Making a murderer is verontrustendHet is het gesprek van de dag, IRL en online: de Netflix documentaire Making a Murderer. En met goede reden. Niet alleen in Amerika, maar wereldwijd is met verontwaardiging gereageerd op deze 10-delige serie. Het geeft dan ook een verontrustend inkijkje in de rechtsgang van Amerika. Waarschuwing: het artikel hieronder is één grote spoiler, dus verder lezen is op eigen risico. Verder lezen “Making a Murderer: Verontrustende documentaire”

Der Rudi heeft een effect

Het Rudi effect of hoe succesvol reclames te recyclen

Biertje geniale campagneIk vraag me af in hoeveel huishoudens in Nederland er spontaan geroepen wordt “Biertje!?”, als de Zillertal reclame voorbij komt zetten! Want Der Rudi is uit de kast gehaald. Maar niet door Heineken dit keer, hoewel dat voor het Rudi Effect geen enkel verschil maakt. Dat is in 14 jaar niks verminderd. Iedere keer als ik op de achtergrond “Héééééé’!” hoor, wil ik heel hard roepen: “Biertje?”. En ik drink geen Heineken! Verder lezen “Het Rudi effect of hoe succesvol reclames te recyclen”

Voor mij geen Kerst stress!

Voor mij geen kerst stress relaxHet is niet te geloven, maar het ziet er naar uit dat mijn kerst heerlijk ontspannen gaat worden. Het is 24 december, mijn stoofpot staat te pruttelen, de aardappelpuree staat klaar in de ijskast, de kadootjes staan te lonken onder de boom en….. Ja en wat? Heerlijk ontspannen met Love Actually? Christmas Carol? Santa Claus 1, 2 en 3? Wat een prettig idee om even niks te hoeven. Ik kan me de laatste stressloze kerst niet herinneren. En het mooiste is: ik heb er zelf weinig aan hoeven te doen. De kinderen hadden onderling al een dag afgesproken. Dit scheelde een hoop geharrewar en heen en weer gediscussieer. Gezamenlijk hebben we besloten om het menu simpel te houden: stoofpot, gebakken aardappel, aardappel puree, rode kool, haricots verts. Soep vooraf en een van de kinderen verzorgt het dessert. Dit betekent dat ik nu al helemaal klaar ben. Met de wetenschap dat, mocht ik toch nog wat vergeten zijn, zowel Albert Heijn als de Jumbo op beide feestdagen open zijn. Op loopafstand. Wat relaxed zeg! En wat doe je dan: lekker surfen over het web. Kijken wat ik allemaal gemist heb afgelopen week. En een paar traantjes wegpinken bij prachtige filmpjes. Meegenieten? Kijk lekker mee en ontspan! Verder lezen “Voor mij geen Kerst stress!”

The Elf on the shelf. Wat is dat eigenlijk?

Al een paar jaar zie ik hem langskomen in december: The Elf on the shelf. Met dank aan mijn internationale vriendengroep is er in de aanloop naar kerst geen ontkomen aan: mijn tijdlijn op Facebook en mijn boards op Pinterest worden overspoeld met foto’s van de beroemde elf. Ik vind hem zelf nogal creepy, om eerlijk te zijn, dat is een van de redenen dat ik er meestal voorbij surf en er weinig aandacht aan schenk. Maar wat blijkt?

Kinderboek
The Elf on the Shelf is een kinderboek! Dat meen je niet? Dat enge poppetje met dat goedkope rode pakje en die enge ogen die ik in de meest ongemakkelijke houdingen tegenkom op internet, is een kinderspeeltje? Verder lezen “The Elf on the shelf. Wat is dat eigenlijk?”

Voor mij geen Vijftig Tinten Grijs

Ik loop nu het risico heleboel lezers tegen me in het harnas te jagen. Maar ik wil toch een oprechte vraag stellen: wat is er zo goed aan Vijftig tinten Grijs? Kan iemand mij dat uitleggen? Begrijp me niet verkeerd: mijn vraag komt niet voort uit afgunst over het succes van E.L. James. Ik gun E.L. James alle succes. Het is niet E.L. James die ik wil begrijpen. Ik wil die mensen begrijpen die het boek gekocht hebben, waar komen die vandaan? Het hele boek was in 2010 al gratis te lezen op internet. Wij downloaden ons een gekte hier in Nederland. Aan films, software, boeken en muziek.

FunFact:De Nederlandse filmindustrie verliest jaarlijks minimaal 78,4 miljoen euro omzet als gevolg van het illegaal downloaden van films. Zegt Joop.

En dan ineens gaan wij, als Nederlander, betalen voor een boek. Dat gratis te lezen is was op internet. Een fanfiction notabene! Hoe komt dat? Verder lezen “Voor mij geen Vijftig Tinten Grijs”

Mijn held, Felicia Day

Felicia Wie? Nou, die actrice/schrijfster/regisseuse/producer die er nog steeds uitziet als een meisje van 16.
En nee, ze is niet mijn held OMDAT ze er nog steeds uitziet als een meisje van 16. Felicia Day is mijn held omdat ze doet wat ze leuk vindt. En daarmee succes heeft. Een creatieve alleskunner dus. Of het nu een (bij)rolletje in Buffy the Vampire Slayer is of een hoofdrol in Dr. Horrible Sing Along Blog. Of dat ze een internet serie schrijft, produceert en regisseert. (Kijk vooral naar de Guild!).

Echt ALLES wat ze aanpakt is een succes. Of maakt haar in ieder geval wat ze zelf noemt “situational famous”, beroemd bij een grote groep Nerds en Geeks. Maar dat het allemaal nog niet zo makkelijk is, laat ze weten met haar nieuwste project: een boek. Een biografie nog wel, heuse memoires. En dat voor iemand die nog een aantal jaar moet wachten voor ze zich een Meisje van Vijftig mag noemen! Verder lezen “Mijn held, Felicia Day”