Meisjes van vijftig aan de hormoontherapie

Ik ben overstag: toch aan de hormoontherapie

Ik weet nog exact het moment dat ik overstag ging. Het was drie uur ’s nachts, ik lag naar het plafond te staren, badend in het zweet. Nog geen vijf minuten daarvoor had ik alle dekens van me af gegooid. Voor de zoveelste nacht op rij. Mijn lijf liet het in rap tempo afweten. Elke ochtend had ik minimaal een half uur nodig om me te ontvouwen uit de slaapkreukels. En in die nacht, 365 dagen na mijn laatste menstruatie, herinnerde ik me de woorden van de gynaecoloog: “Je kunt altijd terugkomen als je toch voor hormoontherapie wilt gaan”.

Mijn lijf liet het in rap tempo afweten

Drie jaar eerder was ik er nog heilig van overtuigd dat hormoon subsitutie geen oplossing was voor de overgangsklachten. Mijn ervaring met de Mirena spiraal was zo slecht bevallen, dat ik er ook een beetje bang voor was geworden. Ik had me dan ook voorgenomen nooit meer aan pillen, injecties of anderszins toegevoegde hormonen te beginnen. Maar ja, toen kreeg ik steeds vaker een opvlieger en mijn stemmingswisselingen werden al even angstaanjagend. Ver achter me lag de tijd dat ik al in dromenland was, voordat mijn oor het kussen raakte.

Verder lezen “Ik ben overstag: toch aan de hormoontherapie”
Meisjes van vijftig zeilen waddenzee met vrouwencirkel

Vrouwencirkel: een retraite vol avonturen

Sinds mijn partner is overleden ben ik zoekende. Ik ben mijn anker kwijt en laat me meedrijven door wat op mijn pad komt. Ik denk er niet over na, rationaliseer niet, ik doe. Als het goed voelt dan pak ik het met beide handen aan. Dus sta ik soms héél vroeg op om met een groep gelijkgestemden een uur te mediteren, heb ik de afgelopen zes maanden twee marathons en twee halve marathons gerend, ben ik een lang weekend in mijn uppie op pad geweest in Sneek en heb ik diverse korte cursussen gevolgd. Toen ik lucht kreeg van een door Vrouwencirkel geheel verzorgd weekend zeilen, wadlopen, kletsen, dansen, opstellingen en mediteren, maakte mijn hart een sprongetje.

Verder lezen “Vrouwencirkel: een retraite vol avonturen”
Meisjes van vijftig hebben Multipel myeloom

Smoldering Multipel Myeloma: Wat is dat eigenlijk?

Al sinds mei 2021 zijn we aan het onderzoeken wat er nu eigenlijk mis is met dat lijf van mij. De rugpijnen, de stijve gewrichten, de ontstekingswaarden die steeds te hoog zijn, die belachelijke vermoeidheid. Het is zo verleidelijk om alles op de overgang te gooien. Maar zoals mijn huisarts heel verstandig opmerkte: “Niet alles ligt altijd aan de overgang.” Een internist stuurde me door naar de reumatoloog. De reumatoloog kon bevestigen, na uitgebreid onderzoek, dat ik géén reuma heb. En dan vertelt de hematoloog, na een beenmergpunctie, dat ik een sluimerende vorm van beenmergkanker heb: Smoldering Multipel Myeloma, of SMM. Maar wat is dat nou eigenlijk?

Verder lezen “Smoldering Multipel Myeloma: Wat is dat eigenlijk?”
Meisjes van vijftig hebben M-proteïnen in bloed

Het goede nieuws? Ik heb geen reuma.

Al meer dan een jaar zijn we aan het onderzoeken wat er nu eigenlijk mis is met dat lijf van mij. De rugpijnen, de stijve gewrichten, de ontstekingswaarden die steeds te hoog zijn, die belachelijke vermoeidheid. Het is zo verleidelijk om alles op de overgang te gooien. Mijn huisarts was heel stellig en stuurde me naar de specialist:

“Niet alles ligt altijd aan de overgang.”


Eindelijk gaat om tien over drie de telefoon. “Ik heb goed nieuws en slecht nieuws, ” opent mijn reumatoloog het consult. De reumatoloog had geen halve maatregelen genomen tijdens mijn vorige bezoek. Zo’n beetje alle mogelijke bloedonderzoeken waren gedaan. En natuurlijk röntgenfoto’s van de handen, voeten, rug en knie. Het is eindelijk tijd voor de uitslag, “Je hebt geen reuma.” Ik hoor het uitroepteken in zijn stem en kijk mijn kinderen opgelucht aan.

Verder lezen “Het goede nieuws? Ik heb geen reuma.”